prof. dr hab. Izabela Nowak

Izabela Nowak zw
  • kierownik Zakładu Chemii Stosowanej Wydziału Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
  • prezes ZG Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2019 – 2021);
  • członek Prezydium Komitetu Chemii PAN (2019 – );
  • członek Zespołu interdyscyplinarnego do spraw projektów zgłoszonych
    do programu pod nazwą Iuventus plus, Diamentowy grant, Perły Nauki-I i II (2011, 2012, 2023 – nadal);
  • członek Rady Uczelni UAM (2019-2020);
  • prodziekan ds. Organizacyjnych Wydziału Chemii UAM (2008 – 2012);
  • przewodnicząca Komitetu Sterującego programu NCBiR INNOCHEM (2015-2019);
  • członek Prezydium International Mesoporous Materials Association (2019-2024);
  • sekretarz i wiceprezydent Polskiego Towarzystwa Zeolitowego (2003 – 2006; 2006 – 2009);
  • skarbnik ZG PTChem (2013 – 2019);
  • członek Komisji Rewizyjnej Polskiego Stowarzyszenie Stypendystów Fulbrighta (2007 – 2013) oraz członek i przewodnicząca Komisji Rewizyjnej Klubu Stypendystów Fundacji Kościuszkowskiej (2013 – 2016; 2016 – 2019)

Prof. dr hab. Izabela Nowak uzyskała w 1993 roku tytuł magistra na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (UAM) na kierunku chemia. Pracę magisterską wykonywała na Uniwersytecie w Reading (UK), gdzie przebywała przez okres IX.1992-VII.1993. Promotorem pracy magisterskiej był prof. David A. Rice, który wprowadził ją w arkana wiedzy o związkach niobu oraz zaszczepił żyłkę naukowca szukającego z ogromną pasją rozwiązań rodzących się problemów badawczych.
Na krystalizację zainteresowań naukowych miała ogromny wpływ osobowość późniejszego promotora pracy doktorskiej – prof. dr hab. Marii Ziółek (UAM). Stopień doktora nauk chemicznych uzyskała w 1997 r., a doktora habilitowanego nauk chemicznych w 2006 r. – na Wydziale Chemii UAM. W początkowym okresie badań w ramach pracy doktorskiej prof. Nowak zajmowała się wprowadzaniem niobu w pozycje pozaszkieletowe zeolitów,
by w końcu zająć się zagadnieniami związanymi z syntezą nowych materiałów porowatych. Z kolei rozprawa habilitacyjna (nagrodzona Nagrodą Prezesa Rady Ministrów w 2008 r.) dotyczyła oprócz syntezy i charakterystyki także właściwości katalitycznych nanoporowatych materiałów przeznaczonych do procesów utleniania w fazie ciekłej.
Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora habilitowanego prof. Nowak rozpoczęła tworzenie własnego zespołu badawczego. W 2014 uzyskała tytuł naukowy profesora.

W latach 2006-2016 była opiekunem specjalności Chemia Kosmetyczna na kierunku chemia, a od 2009 roku jest kierownikiem Zakładu Chemii Stosowanej Wydziału Chemii UAM. Te nurty badawczo-dydaktyczne przeplatają się w ostatnich latach jej kariery zawodowej. Prowadzone przez nią badania naukowe podzielić można na następujące grupy: analityka chemiczna przeznaczona do celów chemii kosmetycznej; potencjalne wykorzystanie nanomateriałów w procesach adsorpcyjnych, w tym do celów medycznych, katalityczna synteza wysokowartościowych chemikaliów. Wypromowała 15 doktorów
(w tym dwóch na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu oraz jednego wdrożeniowego
z zakresu kosmetyków na UAM). Dalsze badania prowadzone przez 8 doktoratów wdrożeniowych z przemysłu kosmetycznego i chemii gospodarczej w toku.

Przebywała wielokrotnie na stażach naukowych – w roku 2001 na rocznym stażu naukowym w Leverhulme Centre for Innovative Catalysis, University of Liverpool, UK (Rohm&Haas stipend), w 2003 roku na stypendium Fulbrighta w Kent State University (KSU), zaś w 2007 była stypendystką Fundacji Kościuszkowskiej (ponowny pobyt w KSU). Była kierownikiem (8) lub wykonawcą (13) wielu projektów centralnie koordynowanych (KBN/MNiSW/NCN/NCBiR, FNNP i innych). Od 2006 roku organizuje Seminaria
z przemysłem kosmetycznym, a także współorganizowała wiele konferencji zagranicznych w Poznaniu (np. Group 5 Conference, Baltsilica-2014, COST Action CM1104, Certification Meetings Chemlab-II). Była także wielokrotnie zapraszana do komitetów naukowych konferencji (np. Nanoporous Materials – NANO w Kanadzie). Jest laureatką wielu nagród: Polskiego Klubu Katalizy dla młodych naukowców (1995); naukowej dla Młodych Badaczy Kapituły Naukowej Miasta Poznania (1998); Fundacji im S. Batorego (1999), Fundacji
na Rzecz Nauki Polskiej (1999), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (2005); nagrody Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego/IUPAC „Distinguished Women in Chemistry / Chemical Engineering” (2011), Medalu Okolicznościowego PTChem (2015)
oraz kilkukrotnie Rektora UAM. Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2018)
oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2023).